บทที่ 68 68

“อะ เอ่อ...” โจ้กลืนน้ำลายลงคอ เหงื่อเม็ดเล็กเม็ดใหญ่ผุดซึมตามไรผมไหลย้อยข้างสองแก้ม มือเย็นเฉียบด้วยความหวาดหวั่น ยิ่งได้ยินประโยคต่อมาจากปากอดีตเพื่อนร่วมงาน เขายิ่งรู้สึกราวกับหัวใจจะหยุดเต้นเสียให้ได้

“แกคงรู้ดีนะว่าการทำให้เจ้านายโกรธน่ะมีโทษสถานใด ยิ่งไปขโมยตัวว่าที่เจ้าสาวของเขามาด้วยแล้ว แก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ