บทที่ 73 73

ในความหนักใจกลับแฝงความอบอุ่นจนเท้าแทบลอยไม่ติดพื้น แม้จะเป็นงานวิวาห์เล็กๆ ที่เชิญคนมาร่วมงานเพียงไม่กี่คนเพราะเป็นการแต่งงานที่ฉุกละหุกจนเตรียมการณ์แทบไม่ทัน แต่ทว่าสำหรับปลอบขวัญแล้ว... เธอคิดว่างานวันนี้มีคุณค่าและทำให้เธอปลาบปลื้ม

จะงานเล็กหรืองานใหญ่ไม่สำคัญ ขอเพียงเจ้าบ่าวเป็นเขาคนเดียวก็พอ

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ