บทที่ 14 แจสเปอร์

มือของโอลิเวียที่กำลังเช็ดคราบเลือดชะงักค้าง ดวงตาของเธอทอดต่ำลง และเธอก็ยืนนิ่งไม่ไหวติงราวกับรูปปั้น

เซเลสต์เห็นโอลิเวียเงียบไปก็ไม่กล้าขยับเขยื้อน เพราะกลัวว่าผู้หญิงบ้าคนนี้อาจจะคลั่งขึ้นมาทำร้ายเธอเข้ากะทันหัน

ครู่ต่อมา โอลิเวียพยักหน้าเบาๆ แล้วโยนผ้าเช็ดหน้าที่เปื้อนเลือดลงถังขยะ

"ขอบคุณที่บอก...