บทที่ 6 คืนป่า

ชายคนหนึ่งคว้าตัวโอลิเวียไว้ ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยรอยยิ้มตื่นเต้นหื่นกระหาย

“ฉันเป็นสามีของเธอ มากับฉันเดี๋ยวนี้”

ชายคนนั้นพยายามลากโอลิเวียไปยังห้องของเขา ก้าวเดินของเธอเริ่มไม่มั่นคงขึ้นเรื่อยๆ ทันใดนั้น เธอก็เหลือบไปเห็นชายอีกคนกำลังเดินมาทางพวกเขา เธอใช้เรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายผลักไสไอ้ทุเรศที่อยู่ข้างๆ ออกไป

“ช่วยด้วย...”

โอลิเวียล้มลงไปในอ้อมแขนของแมทธิว ทำให้เขาตกใจอย่างสิ้นเชิง ตอนแรกเขาเห็นชายท่าทางลามกคนนั้นอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งและตั้งใจว่าจะไม่ยุ่ง แต่เมื่อผู้หญิงคนนั้นจู่ๆ ก็โผเข้าสู่อ้อมแขนของเขา มันก็ทำให้เขารู้สึกเย็นสันหลังวาบ

“ปล่อยผมเดี๋ยวนี้”

แมทธิวผลักโอลิเวียออกไปอย่างแรง แล้วล้วงเข้าไปในกระเป๋าเพื่อหยิบขวดยา ขณะที่เขากำลังจะกินยา เขาก็สังเกตเห็นเรื่องน่าตกใจ... ส่วนต่างๆ ของร่างกายที่สัมผัสกับโอลิเวียไม่มีผื่นแดงปรากฏขึ้นเลย

‘เกิดอะไรขึ้น? อาการแพ้ของฉันหายแล้วเหรอ? ไม่สิ... เป็นเพราะผู้หญิงคนนี้...’

แมทธิวจ้องมองโอลิเวียที่ล้มลงไปกองกับพื้น ชายท่าทางลามกคนนั้นเดินเข้ามาหาเธออีกครั้ง พยายามจะดึงเธอให้ลุกขึ้น

แมทธิวก้าวไปข้างหน้าและช้อนโอลิเวียขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนก่อนที่ชายคนนั้นจะถึงตัวเธอ สายตาของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชาและน่ากลัวขณะเผชิญหน้ากับชายแปลกหน้า

“หยุดนะ แกกับเธอเป็นอะไรกัน”

“กูเป็นผัวเธอไง ไอ้หน้าหล่อ! ปล่อยเมียกู!”

“ไม่นะ ฉันไม่รู้จักเขา...” โอลิเวียพยายามเปล่งเสียงร้องออกมาด้วยสติสัมปชัญญะเฮือกสุดท้าย

ชายสารเลวลั่นวาจาพร้อมพุ่งเข้ามาสั่งสอนแมทธิว แต่ทันทีที่มือของเขาสัมผัสปกเสื้อของแมทธิว แมทธิวก็คว้าข้อมือของเขาไว้ด้วยแรงบีบมหาศาล จากนั้นก็เตะเข้าที่ท้องของชายคนนั้นอย่างแรงจนเขากระเด็นลอยไป

“ฉันให้เวลาแกสามวินาที ถ้าแกยังไม่ไปให้พ้นหน้าฉัน ก็เตรียมตัวไปใช้ชีวิตที่เหลือในคุกได้เลย”

สายตาอันเย็นชาของแมทธิวทำให้หัวใจของไอ้ทุเรศเต้นระรัวด้วยความกลัว ไม่ทันจะครบสามวินาที ชายคนนั้นก็รีบวิ่งเข้าไปในลิฟต์

หลังจากชายสารเลวจากไป แมทธิวก็สำรวจโอลิเวียในอ้อมแขนของเขาอย่างสงสัยใคร่รู้ ผู้หญิงคนนี้ไม่กระตุ้นอาการแพ้ของเขา แต่สภาพของเธอดูไม่ค่อยดีอย่างยิ่ง

“คุณเมาเหรอ ห้องคุณอยู่ไหน”

แมทธิวถามคำถามสองข้อติดต่อกัน แต่สติของโอลิเวียเลือนรางเกินกว่าจะตอบได้ เธอทำได้เพียงส่งเสียงครางออกมาโดยไม่รู้ตัว

เมื่อไม่มีทางเลือก แมทธิวจึงให้พนักงานโรงแรมจัดหาห้องให้เขาห้องหนึ่งแล้วอุ้มโอลิเวียเข้าไปข้างใน

“ขอให้มีความสุขกับค่ำคืนนี้นะครับ!”

พนักงานขยิบตาให้แมทธิวอย่างมีความนัยก่อนจะปิดประตู แมทธิวอ้าปากจะอธิบายแต่ก็ไม่มีโอกาส เขาทำได้เพียงแกะโอลิเวียออกจากตัวแล้วโยนเธอลงบนเตียง

“คุณเป็นใครกันแน่”

แมทธิวถามด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก แต่โอลิเวียไม่ตอบ กลับมองเขาด้วยดวงตาที่สับสนและเลื่อนลอย

การยื้อยุดฉุดกระชากทำให้เสื้อผ้าของโอลิเวียหลุดลุ่ย เผยให้เห็นผิวขาวราวหิมะเป็นบริเวณกว้าง ประกอบกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์และยา แก้มของเธอจึงแดงระเรื่อเป็นสีชมพู

แมทธิวจ้องมองต้นขาเรียบเนียนสีซีดและหน้าอกที่เผยออกมาครึ่งหนึ่งของโอลิเวีย หัวใจของเขาก็เผลอเต้นเร็วขึ้นโดยไม่รู้ตัว เขารู้สึกได้ถึงส่วนนั้นที่กำลังแข็งขึงและขยายใหญ่จนอึดอัดอยู่ภายใต้กางเกงชั้นใน

เมื่อมองดูผู้หญิงที่ดูเหมือนจะมึนเมาคนนี้ สีหน้าของแมทธิวก็แสดงออกถึงความขัดแย้งในใจ

“คุณ... คุณมีแฟนรึเปล่า”

ประกายแห่งความหวังวาบขึ้นในดวงตาของแมทธิว เขาเป็นผู้ชายปกติคนหนึ่ง แต่เพราะอาการป่วยของเขา เขาจึงไม่เคยได้สัมผัสกับความสุขของลูกผู้ชายเลย

“แฟนเหรอ? เราเลิกกันแล้ว! ตอนนี้ฉันต้องการผู้ชายคนใหม่!”

โอลิเวียโผเข้าหาแมทธิว โอบกอดเขาราวกับปลาหมึกอีกครั้ง หน้าอกอวบอิ่มนุ่มนิ่มของเธอกดเบียดกับหน้าอกของเขา ทำให้หัวใจของเขาเต้นรัวเร็วเสียจนแทบจะทะลุออกมาจากปาก

โอลิเวียเงยคอขึ้นและใช้มือกดศีรษะของแมทธิวลงมา ดูเหมือนต้องการจะจูบเขา

“เดี๋ยวก่อน ผมยังไม่พร้อม”

แมทธิวรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูปใบหน้าของโอลิเวียหลายใบ แล้วส่งไปให้จอห์น มิตเชลล์ ผู้ช่วยของเขา

“จอห์น ผมต้องการให้คุณไปสืบประวัติผู้หญิงคนนี้! เธอสำคัญกับผมมาก...”

ทันใดนั้นแมทธิวก็เผลอครางออกมา โอลิเวียปลดเข็มขัดของเขาออกแล้วสอดมือเข้าไปในกางเกงของเขาจริงๆ

การกระทำของโอลิเวียเหมือนกับการโยนประกายไฟลงในถังดินปืน แมทธิวไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป เขายกตัวโอลิเวียขึ้น โยนเธอลงบนเตียง แล้วทาบทับร่างของเขาลงไป

คราวนี้เป็นฝ่ายแมทธิวที่เริ่มจูบก่อน ลิ้นของพวกเขาทั้งสองเกี่ยวพันและเริงระบำอยู่ในปากของกันและกัน

โอลิเวียคว้าเสื้อสูทของแมทธิวแล้วกระชากออกอย่างแรง เผยให้เห็นเสื้อเชิ้ตสั่งตัดสีขาวมุกด้านใน หลังจากการยื้อยุดกัน กระดุมหลายเม็ดก็ขาดหลุดออก เผยให้เห็นแผงอกกำยำและร่องรอยของกล้ามท้องที่เด่นชัด

ตัณหาราคะเข้าครอบงำสติสัมปชัญญะ แมทธิวรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัว เขากระชากเสื้อเชิ้ตที่เหลือของเขาออก แล้วเริ่มฉีกทึ้งเสื้อผ้าของโอลิเวีย

โอลิเวียให้ความร่วมมืออย่างกระตือรือร้น เธอยิ้มอย่างบ้าคลั่งยิ่งขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเนื้อผ้าที่ถูกฉีกขาด

“ใช่ แบบนั้นแหละ เข้ามาเลย!”

โอลิเวียกรีดร้องขณะที่ผลักแมทธิวลงบนเตียง แล้วถอดกางเกงของเขาออก เธอจัดแก่นกายแข็งขึงของเขาให้ตรงกับร่างกายของเธอแล้วทิ้งตัวลงมา...

แมทธิวอ้าปากคราง มือของเขาบีบขย้ำต้นขาเนียนนุ่มของโอลิเวียอย่างแรงจนทิ้งรอยไว้บนผิวของเธอ

นี่เป็นครั้งแรกของเขา การเคลื่อนไหวของผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างหยาบกระด้าง แต่ในวินาทีที่เชื่อมต่อกันอย่างลึกซึ้ง ความรู้สึกชุ่มฉ่ำที่โอบล้อมนั้นราวกับได้แช่ตัวในอ่างน้ำนมอุ่นๆ

สติสัมปชัญญะของแมทธิวพ่ายแพ้ให้กับความปรารถนาอันเร่าร้อนอีกครั้ง เขากอดรัดโอลิเวีย กดเธอไว้ใต้ร่าง จับขาของเธอแยกออกจากกัน แล้วเริ่มกระแทกกระทั้นอย่างรุนแรง...

ในขณะเดียวกัน เอสเม่ก็ได้รับโทรศัพท์จากชายสารเลวคนนั้น ซึ่งตะคอกใส่เธอผ่านโทรศัพท์

“ไหนเธอบอกว่าจ้างฉันมาเป็นพระเอกแค่คนเดียวไง? แล้วทำไมถึงมีผู้ชายคนอื่นมาฉกตัวเธอไปได้? นังคนโกหก! ตอนนี้พวกมันกำลังเล่นบทรักร้อนแรงกันอยู่ในห้องนั้นแล้ว เขาแย่งซีนฉันไปหมด และฉันจะไม่คืนเงินที่เธอให้มาหรอกนะ ถือว่าเป็นค่ารักษาพยาบาลของฉันแล้วกัน”

หลังจากถูกด่าทอ เอสเม่ก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย แต่เธอก็เข้าใจแล้วว่าโอลิเวียถูกผู้ชายคนอื่นพาตัวไป แต่นั่นก็ไม่สำคัญ เธอเก็บโทรศัพท์แล้วยิ้มอย่างเย็นชา

“ถึงแม้จะมีเรื่องผิดพลาดไปบ้าง แต่ผลลัพธ์ก็เหมือนเดิม โอลิเวีย แกเตรียมตัวโดนตระกูลฮาวเวิร์ดเขี่ยทิ้งเหมือนขยะได้เลย พอถึงตอนนั้น ลูคัสก็จะลืมแกเพราะแกมันเป็นแค่ขยะ แล้วฉันก็จะได้อยู่กับเขา”

ที่คฤหาสน์ฮาวเวิร์ด เซเลสเต้จ้องมองโทรศัพท์ที่ติดต่อไม่ได้ของเธอด้วยสีหน้าที่มืดครึ้มลง

“นังโอลิเวียมันทำอะไรอยู่? แต่งงานวันแรกก็กล้าแหกกฎของบ้านนี้ ออกไปข้างนอกดึกดื่นป่านนี้ยังไม่กลับมาอีก!”

เซเลสเต้ขว้างโทรศัพท์ลงบนโซฟาอย่างโมโห

พ่อบ้านเดมอนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ลังเลก่อนจะพูดขึ้น

“จะให้โทรตามเธอกลับมาไหมครับ?”

เซเลสเต้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วส่ายหน้า

“ไม่ต้องลำบากขนาดนั้น ไปสั่งล็อกประตูใหญ่ของคฤหาสน์ซะ พอพรุ่งนี้เช้าเธอกลับมา เราจะได้ลงโทษเธอและทำให้เธอเข้าใจถึงผลของการไม่ปฏิบัติตามกฎ”

“ครับ คุณผู้หญิง”

เดมอนพยักหน้ารับแล้วเดินออกไปติดต่อเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูเพื่อล็อกประตู ต่อให้คืนนี้โอลิเวียกลับมาเร็ว เธอก็ไม่สามารถผ่านประตูใหญ่เข้ามาได้

ในความเป็นจริง โอลิเวียไม่ได้กลับบ้านเลยทั้งคืน จนกระทั่งเช้าวันรุ่งขึ้น

เมื่อโอลิเวียตื่นขึ้นมาบนเตียง เธอก็พบว่าตัวเองอยู่ในห้องที่ไม่คุ้นเคย ศีรษะของเธอมึนงงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเธอก็ตัวสั่นขึ้นมาทันทีเมื่อนึกถึงเรื่องบ้าๆ ที่ทำลงไปเมื่อคืนก่อน

เธอหันศีรษะไปอย่างเชื่องช้าก็พบว่ามีชายเปลือยกายนอนอยู่ข้างๆ เขายังคงหลับสนิท