บทที่ 62 62

“แม่เล้า?” คำพูดอื่นๆของเสี่ยกิมดูจะไม่เข้าหูของพีระดาเลยสักนิด มีแต่คำว่า‘แม่เล้า’วนเวียนอยู่ในสมองของเธอ ร่างบอบบางค่อยๆรูดลงไปนั่งกองกับพื้น กระบอกตาร้อนผ่าวๆ

“ยอมเสี่ยแล้วใช่มั๊ยจ๊ะ” เสี่ยกิมพูดอย่างคนที่เข้าข้างตัวเองก่อนจะเดินมาดึงแขนพีระดาให้ลุกขึ้น

“อย่ามายุ่งกับฉันนะ” หญิงสาวปัดมือของเสี่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ