บทที่ 64 64

พัสนัยกับภีรวัทน์จึงอาศัยช่วงจังหวะเวลานี้โผนตัวเข้าไปแย่งชิงปืนในมือของตัวร้ายที่กำลังเผลอ

“ว้าย” จุรีกับทิด้าพากันร้องเสียงหลงอย่างตระหนก ก่อนจะมีเสียงหนึ่งดังขึ้น เป็นเสียงที่ทำให้จุรีต้องชะงัก

“แม่...”

“แม่?” ดวงตาของจุรีเบิกโพลง สมองแทบจะไม่รู้สึกถึงความชุลมุนที่เกิดขึ้น ในตอนนี้สมองของเธอได...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ