เดชา วู

ฝนยังไม่ทันตก แต่หมู่เมฆก็ตั้งเค้าทะมึนราวกับเก็บงำความขุ่นเคืองไว้

วาเลนติน่านั่งเอนหลังพิงเบาะรถคันหรูสีดำขณะที่มันเลี้ยวเข้าโค้งสุดท้ายมุ่งสู่ตัวอาคาร เธอกอดอก รวบขาชิดไปด้านข้างราวกับยังไม่พร้อมจะก้าวลงจากรถเสียทีเดียว โทรศัพท์ในตักสั่นขึ้น... ข้อความอีกฉบับจากใครสักคนที่ถามว่าเธอ ‘โอเคไหม’ หรื...