วันหนึ่งที่ทำงาน

วาเลนตินาแนบขมับเข้ากับกระจกหน้าต่างตอนที่รถเริ่มเคลื่อนตัวแล้ว แสงยามเช้าตรู่พร่าเลือนอยู่หลังกระจกติดฟิล์ม เป็นเพียงภาพปาดป้ายของท้องฟ้าสีเทาซีดและตึกรามที่เคลื่อนผ่านไป โอลีฟไม่ได้เอ่ยอะไรเลยสักคำตั้งแต่รับเธอขึ้นรถ และนั่นก็ดีกับวาลแล้ว เธอไม่ต้องการบทสนทนาเล็กๆ น้อยๆ ไม่ต้องการเสียงวิทยุ ไม่ต้อ...