วันใน

บทที่ 220: รสชาติของความเงียบ

วาลตื่นขึ้นมาอย่างเชื่องช้าในตอนสายของวันรุ่งขึ้น ส่วนหนึ่งเพราะเธออยากจะทำเช่นนั้นเป็นพิเศษ และอีกส่วนหนึ่งเพราะร่างกายของเธอราวกับไม่เหลือทางเลือกอื่นให้เลย กว่าดวงตาของเธอจะเปิดขึ้นอย่างเต็มที่ก็ล่วงเข้าสู่ช่วงสายไปนานแล้ว แสงแดดทอดยาวเป็นแถบซีดขาวพาดผ่านห้องซึ่งดูอ...