38

“ช่างมันเถอะ ฉันไม่อยากรู้แล้วด้วยซ้ำ” ฉันถอนหายใจ พลางนวดขมับแล้วเดินไปยังเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ที่สุด

“ใช่แล้ว เดี๋ยวเขาก็เล่าเรื่องของตัวเองให้เธอฟังเองเมื่อถึงเวลา ฉันไม่ควรเป็นคนพูดแทนเขา” เธอเม้มปากยิ้มแล้วนั่งลงข้างเตียง มองดูลูคัส

อัลฟองส์กลับมาจากการคุยโทรศัพท์ เขาเก็บมือถือลงกระเป๋ากางเกงขณะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ