บทที่ 25 บทที่ 25

“มากับฉัน” เมสันจูงมือเล็กไปยังโรงรถซึ่งอยู่อีกฝั่งกับสนามหญ้าที่ใช้จัดงาน และเมื่อไปถึงเขาก็ปล่อยมือของเธอชั่วคราว จัดการจูงจักรยานออกมา แล้วตวัดขาขึ้นไปนั่งคร่อมบนอาน ก่อนจะหันมาออกคำสั่งกับละอองฝนที่ได้แต่ยืนมองตาปริบๆ อยู่ข้างๆ

“ขึ้นรถสิ เดี๋ยวฉันจะไปส่ง”

“ดิฉันกลับเองได้ค่ะ”

“อย่าดื้อกับฉันล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ