บทที่ 55 บทที่ 55

เมสันนอนลืมตาโพลงบนเตียงกว้างของตัวเองตั้งแต่เช้ามืด คิดถึงผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขาเคยพามานอนบนเตียงนี้ ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปตรงที่ว่างข้างๆ ตัว ยังรู้สึกถึงกลิ่นอ่อนๆ ซึ่งเป็นกลิ่นหอมเย้ายวนเฉพาะตัวของเธออยู่ไม่คลาย เรียวปากหยักสวยได้รูปคลี่ยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงท่าทีกึ่งกล้ากึ่งอายของเธอยามที่ร่วมรักก...