บทที่ 47 47

“พี่เห็นว่าอะไรเป็นอะไร ไม่ได้ตาบอดเสียหน่อย”

“อุ๊ย! อื้อ...” เธอถูกกระชากเข้าหา ก่อนที่เขาจะบดจูบลงมาหาอย่างหนักหน่วง

รัตนปาตีทุบอกทุบแผ่นหลังของเขาอย่างตกใจ ยิ่งเธอดิ้นต่อต้านเขาก็ยิ่งบดจูบจนปากเธอเจ็บแสบไปหมด หญิงสาวกรีดร้องเสียงหลงเมื่อเขาจับเธอขึ้นสวมครอบบนตัวเขา มือน้อยๆ ทุบบ่าของเขาระรัว ทั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ