เสื้อผ้า - POV ของเคนดริค

ขณะที่ฉันเดินกลับเข้าไปในห้อง ความเย็นจากพื้นไม้แล่นสู่เท้าเปล่าของฉัน และเสียงผ้าเสียดสีกันเบาๆ จากเสื้อผ้าที่ฉันถอดทิ้งไว้ก็ดังสะท้อนในความเงียบ ฉันอดแสยะยิ้มไม่ได้เมื่อนึกถึงว่าวาเลเรียดูอับอายแค่ไหน ฉันอาจจะเล่นแรงไปหน่อย แต่ตอนนี้เราเป็นเมทกันแล้ว เธอไม่ควรจะมาหน้าแดงกับเรื่องแค่นี้

หมาป่าในตั...