บทที่ 39

ทางเดินเงียบสงัดราวกับทุกชีวิตได้ดับสูญ อากาศเองก็ราวกับจับตัวเป็นน้ำแข็ง เสียงสัญญาณเตือนที่เพิ่งเงียบไปยังคงดังก้องอยู่ในหูของทุกคน สร้างความรู้สึกขัดแย้งเหนือจริงกับความสงบในปัจจุบัน

นีล หัวหน้าทีมบี ยังคงยืนค้างอ้าปากหวอ สีหน้าของเขาเปลี่ยนจากความหวาดกลัวที่ยังหลงเหลือ ไปสู่ความงุนงง และสุดท้าย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ