บทที่ 219

เฮเซลยังคงอาเจียนซึ่งทําให้เธอรู้สึกแย่มาก

เมื่อจ้องมองเธอเรแกนไม่เคยหันเหความสนใจของเขาจากเธอ

หลังจากนั้นไม่กี่วันเรแกนก็เห็นว่าร่างกายที่แข็งแรงของเฮเซลก็ผอมลง แม้แต่แก้มอ้วนของเธอก็จมลงอย่างมากซึ่งทําให้ใบหน้าของเธอมีขนาดเล็กเท่าฝ่ามือของเขา เมื่อมองไปที่สิ่งนี้เขารู้สึกทุกข์อย่างไม่น่าเชื่อ

เรแก...