บทที่ 42 เด็กกูเอง

ขาเรียวก้าวลงจากรถกอล์ฟเมื่อขับเข้ามาจอดด้วยฝีมือของเจแดน อยู่ ๆ ก็มีมือหนาเข้ามาโอบรัดเอวคอกของเธอ เงยหน้ามองก็เป็นดีแลนที่ยิ้มละมุนมาให้เธอพร้อมกับกางร่มมาให้

“โมริกางให้ค่ะ” เธอทำท่าจะแย่งเมื่อเห็นสายตาดุ ๆ ของเจแดนมองมาที่เธอเหมือนต้องการจะตำหนิ

“ตัวเตี้ยแบบเธอคงกางโดนลูกตาฉันแทนละมั้ง เดินไปไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ