บทที่ 12 Chapter 12

หญิงสาวใจโหวงวาบ หน้าร้อน เมื่อครู่เธอแค่พูดประชด แต่หมอนี่เอาจริงเหรอนี่ คิดแล้วพาลทานอะไรไม่ลง

“ผลไม้ไหม”

เบนจามินหยิบแอปเปิลให้ เห็นอยู่หรอกกับท่าทางกินไม่ลงของอีกฝ่าย

“ไม่ ฉันอิ่มแล้ว”

“กินยังกับดม ดีเหมือนกันไม่เปลืองข้าวเปลืองน้ำ อิ่มแล้วก็ถึงเวลานอนแล้วสิ”

“นอน” พราวพิลาสหูผึ่ง

ตาคมวาวร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ