บทที่ 72 Chapter 72

ชีคหนุ่มถามเสียงกระเส่า อารมณ์รวดร้าวซ่านไปทั่วสรรพางค์ ยามได้คลุกเคล้าแนบกายกับร่างนุ่มอุ่น เขาจะเป็นจะตายด้วยความต้องการแบบนี้ทุกครั้งร่ำไป

“ไม่รู้สิคะ”

พราวพิลาสหัวเราะคิก มือบางที่วางอยู่บนอกกว้างดันเบาๆ ร่างหนาก็ผ่อนลงบนที่นอนนุ่ม เตียงกว้างนอนกันได้สี่ห้าคนยุบยวบเล็กน้อยเมื่อต้องรองรับเร...