บทที่ 106 ไม่มีเสียงปรบมือ

บ็อบล้มลง

ในอ้อมแขนของเขามีปลาตัวหนึ่ง

เขาสลบไปในแอ่งน้ำขุ่นคลั่กกลางตลาดสด ท่ามกลางสายตาของผู้คนมากมายที่มุงดู

ปลาในอ้อมแขนของเขายังตาใสแป๋ว ปากของมันอ้าพะงาบๆ หางสะบัดไปมาตามสัญชาตญาณ เป็นการดิ้นรนครั้งสุดท้าย

ไม่มีใครเรียกรถพยาบาล ไม่ใช่เพราะบรรทัดฐานทางสังคมหรือความเห็นอกเห็นใจ แต่เพราะพวกเข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ