บทที่ 121 ทุกคนในโลกสามารถรักลอร่าได้ยกเว้นดักลาส!

ชายวัยสามสิบกว่ากำลังร้องไห้สะอึกสะอื้น เขาพูดเสียงขาดห้วงพลางทุบหน้าอกตัวเองอย่างแรง

แฟรงก์ตะโกนว่า "ข้า! แฟรงก์! เป็นคนส่งลอร่าให้คนอื่นย่ำยีด้วยมือของข้าเอง ข้าจะทำอะไรได้? ตอนนั้นข้าก็แค่เด็กวัยรุ่นคนหนึ่ง เจ้าเคยได้ยินเสียงร้องไห้ที่ปวดใจที่สุดไหม? พวกเราขัดขืนโรนัลด์ไม่ได้ ข้าทำได้แค่ทน ทนไปท...