บทที่ 123 การไถ่ถอน

“แนนซี่ หิวไหม เดี๋ยวฉันไปหาอะไรให้กินนะ”

“แนนซี่ เมื่อกี้กลัวหรือเปล่า”

บนรถแท็กซี่ โซอี้ถามไม่หยุดหย่อน

โซอี้รู้สึกผิดอย่างสุดซึ้ง เธอรู้สึกว่าตัวเองติดค้างทุกคนและแบกรับความผิดของโรนัลด์ไว้ทั้งหมด

ฉันมองเธอด้วยความปวดใจ

“แนนซี่ อลัน... ก็เป็นพ่อของฉันด้วยเหรอ...”

เธอพูดได้ครึ่งเดียวก็หยุดแล...