บทที่ 125 ความสงสัยของโฮเวิร์ด

บ็อบตอบ “คุณอยากฟังอะไรล่ะ”

บ็อบพิงมุมกำแพง จ้องมองเพดานอย่างเหม่อลอยด้วยสายตาที่ว่างเปล่าและสิ้นหวัง เขาหัวเราะหึๆ สองสามครั้งแล้วพึมพำ “ชีวิตผมเต็มไปด้วยความล้มเหลว ไม่สิ... การเรียกว่าล้มเหลวอาจจะยังเป็นคำชมที่มากเกินไปด้วยซ้ำ จะพูดยังไงดีล่ะ ผมเคยคิดว่าเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนปลอกคอที่คล้องคอผมอยู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ