บทที่ 146 การพบกันหรือไม่พบกัน

ฉันอึ้งไปเลย

เหมือนมีอะไรบางอย่างข้างในตัวฉันขาดสะบั้นลงกะทันหัน ทิ้งให้ฉันรู้สึกทั้งตื่นตระหนกและสับสนงุนงง

“อะไรนะ? ทำไมเธอถึงพูดแบบนั้นล่ะ?” ฉันถามออกไป แต่มันเป็นเพียงปฏิกิริยาโต้ตอบตามสัญชาตญาณเสียมากกว่า

ลึกๆ แล้วฉันรู้ว่าทำไม แต่ฉันก็พยายามหลีกเลี่ยงมันมาตลอด

“คุณรู้ว่าคุณสมิธอยู่ที่ไหน แต่คุ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ