บทที่ 158 ชายในชั้นใต้ดิน

ยามค่ำคืน

อากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นเหม็นอับฉุน และทัศนวิสัยก็ย่ำแย่

ชายวัยกลางคนท่าทางอิดโรย ดวงตาโหลลึก นั่งซบอยู่บนขั้นบันไดที่ทอดลงไปยังชั้นใต้ดิน

เขานั่งอย่างไม่สำรวม แยกขาออกจากกัน บุหรี่ในมือสว่างวาบและริบหรี่ตามจังหวะลมหายใจ แสงสลัวทำให้เขาดูเหมือนอสูรร้ายตาเดียวบาดเจ็บที่ซุ่มซ่อนอยู่ในความมืด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ