บทที่ 162 คนบ้าใช้ชีวิตอย่างชัดเจนที่สุด

ใบหน้าของโรนัลด์เคร่งขรึมลงขณะที่เขาหรี่ตามองลอร่าและแค่นยิ้ม

“พ่อเคยคิดว่าลูกมันบ้าไปแล้วจริงๆ แต่กลับกลายเป็นว่าลูกมองอะไรทะลุปรุโปร่งกว่าใครเพื่อน พ่อดูคนผิดไปจริงๆ”

“ไม่หรอกค่ะ หนูบ้าจริงๆ นั่นแหละ ขนาดหนูเองยังคิดว่าตัวเองบ้าเลยค่ะ พ่อ” ลอร่าตอบ

“ลูกก็แค่พยายามจะกลบเกลื่อน”

โรนัลด์หัวเราะเบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ