บทที่ 168 การแลกเปลี่ยนเลือด

อลันถอนหายใจยาว เขาตบรถเข็นของแฟรงก์เบาๆ โดยไม่พูดอะไรสักคำ

ผมสัมผัสได้ถึงความรู้สึกอันยุ่งเหยิงซับซ้อนระหว่างแฟรงก์กับลอรา เมื่อนึกถึงความทุกข์ทรมานจากทั้งรักทั้งชังที่ชายคนนี้ต้องเผชิญ ความโกรธของผมก็อ่อนลง ผมรู้สึกเห็นใจและสงสารชายผู้ใกล้ตายคนนี้มากขึ้นอีกนิด อาจเป็นเพราะวันเวลาสมัยเรียนมหาวิทยา...