บทที่ 34 ไม่สามารถถูกแทนที่ได้

พูดไปก็ไม่เชื่อหรอก แต่เด็กๆ ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งนั้นแทบไม่มีอะไรจะกินเลย มันบ้ามากใช่ไหมล่ะ คุณคงคิดว่าสมัยนี้น่าจะดีกว่านี้แล้ว

ลัลลี่เงยหน้าขึ้นมองฉันแล้วพูดว่า “มันให้ความรู้สึกเหมือนเราติดอยู่ในคุกสมัยโบราณเลยค่ะ ที่นั่นทั้งมืดและน่าขนลุก ส่วนเด็กๆ ก็เหมือนพวกตัวแสบมากกว่า ถึงจะยังเด็ก ...