บทที่ 72 ความชั่วร้าย

“ทอมเพิ่งจะออกไป คุณก็มาพอดี วันนี้มันวันอะไรกันนะ คนที่เมื่อก่อนผมไม่อยากเจอ แต่ตอนนี้พอได้เจอเข้าจริง ๆ กลับรู้สึกดีใจซะงั้น คนเรานี่ช่างย้อนแย้ง ถูกขับเคลื่อนด้วยอารมณ์และความทรงจำ” แฟรงก์กล่าว

แฟรงก์นั่งฟุบอยู่บนรถเข็น ผอมแห้งจนดูเหมือนโครงกระดูกเดินได้ แค่มองแวบแรกก็รู้สึกน่าสะพรึงกลัวอยู่ไม่น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ