บทที่ 87 อดีตของโรงงานเหล็กเก่า

หากชีวิตที่แสนหม่นหมองของใครสักคนพลันมีประกายแห่งความหวังจุดขึ้นมา อุปสรรคทั้งปวงก็ดูจะไร้ความหมายไปเลย

นี่ไม่ใช่ช่วงเวลาเร่งด่วน ถนนจึงโล่งกว่าปกติมาก

โฮเวิร์ดส่งข้อความมาหาฉัน: [สิ้นปีพาอลันมาด้วยนะ มากินข้าวรวมญาติกัน โซอี้ก็มาด้วย ใช้ชีวิตดีๆ หน่อย ไม่งั้นฉันจะหักเงินเดือนเธอ อย่ามีอะไรปิดบังฉ...