บทที่ 69: ล้มตัวลงบนเตียงพร้อมกัน

นิ้วของพิมพ์วดียังไม่ทันได้ดึงออกจากหน้าผากของธนกรจนสุดดี เธอก็ยังไม่ได้ดึงมือกลับมาทั้งหมด

ทั้งสองคนต่างมองหน้ากันไปมา บรรยากาศเริ่มอึดอัดขึ้นมาทันที

“อืม...”

พิมพ์วดีดึงมือกลับมา กระแอมเบาๆ พยายามหาเหตุผลอย่างสุดความสามารถ: “ฉัน...”

“คุณไม่ได้ทิ้งผม” ธนกรพูดขึ้นมาทันที

แม้ว่าเสียงจะเบาไปหน่อยเพราะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ