บทที่ 43 ทาสรัก (125%)

“นะเมียจ๋า” พ่อเจ้าประคุณยังคงตื๊อไม่เลิก

ที่สุดวาจาออดอ้อนและการกะพริบตาปริบๆ เว้าวอนก็ชนะเลิศ สาวน้อยสลัดความอายทิ้งลงนรกไปชั่วขณะ แล้วกลั้นใจทำตามที่เขาปรารถนา มืออันสั่นระริกค่อยๆ เอื้อมมาแตะความอลังการที่กำลังดุกร้าว ก่อนจะหวีดร้องแล้วชักมือหดกลับด้วยความตระหนกกับความแข็งร้อนที่ได้สัมผัส ทำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ