บทที่ 57 บทที่26

บทที่26

หลงเจี้ยนกั๋วยืนรอหลิวชิงชิงที่โถ่งรับแขกด้วยความกระวนกระวายใจ

“คุณชายหลง”

“ชิงชิง” เจี้ยนกั๋วเดินเข้าไปหานางหมายจะโอบกอดให้หายคิดถึง เมื่อวานเขาสบตานางแค่เพียงครู่เดียวเท่านั้น แต่เมื่อเห็นสายตาที่ส่งมา เข้าจึงหยุดทันที

“ท่านมาหาข้าหลังจากที่เพิ่งแต่งงานเมื่อวาน โอ้ย คุณชายหลงท่านบ้าไปแ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ