บทที่ 110

“บอกมาสิ กลัวอะไร”

ชารอนกลืนน้ำลายและไม่กล้าสบตาที่แหลมคมของเขา “คุณคิดผิด ฉันไม่กลัว”

“ถ้าไม่กลัวแล้วจะสั่นทำไม”

"เอ่อ..ผมหนาว"

สแตนลีย์ขมวดคิ้ว “ชารอน คุณคุยกับฉันอย่างสงบแล้วใช่ไหม เพราะคุณกลัวว่าฉันจะไม่จ่ายค่ารักษาพยาบาลของพ่อคุณอีก”

แต่เธอยังคงหวาดกลัวจากเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ และเธอก็อดไม่ได้ที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ