บทที่ 12

วันรุ่งขึ้น ชารอนลืมตาขึ้นแล้วสะอื้น “เจ็บมาก!”

เธอนั่งด้วยมือของเธอที่เอวของเธอ ไม่มีใครอยู่ข้างเธอบนเตียง แต่มีเสียงน้ำไหลในห้องน้ำแสดงว่าสแตนลี่ย์อยู่ในนั้น

ภาพเมื่อคืนยังแจ่มชัดอยู่ในใจ มันเป็นคืนที่บ้าจริงๆ

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วใช้เป็นกระจกส่องดูตัวเอง เมื่อมองดูรอยจูบที่คอของเธอ ชารอนก็ทำห...