บทที่ 40

มุมมองของดาเรียน ต่อ

ในที่สุดมันก็หยุดลง ยังคงคาอยู่ข้างในตัวเธอ แขนผมโอบรอบเอวเธอไว้ ผมทรุดเข่าลง หอบหายใจหนัก เหงื่อท่วมตัว แก่นกายของผมกระตุกตามทุกจังหวะที่ร่องสวาทของเธอตอดรัด ผมจรดหน้าผากกับหน้าผากเธอ สายตาเราประสานกัน สิ่งเดียวที่ผมพูดได้คือ ""โอ้ เทวี ผมรักคุณเข้าแล้ว"" ดวงตาเธอเบิกกว้าง ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ