บทที่ 62 62

“คุณราม....ฉันรักคุณ” เสียงนั้นดังอยู่ใต้จิตสำนึกของลักษมีขณะซุกหน้าลงกับอกของบุรุษที่ก่ายกอดร่างนั้นใต้ผ้าห่มอุ่น เธอปฏิเสธตัวเองต่อไปไม่ได้อีกแล้วว่าความรักที่มีต่อพี่ชายของราชได้งอกงามอยู่ในหัวใจที่อ่อนไหวดวงนั้น เธอไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไรและไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าเธอจดจำอิริยาบถของรามได้มา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ