บทที่ 32 ตอนที่ 32

“หมดกัน… แม่ว่าน้องดาวคงได้ยินหมดแล้วหละ ที่ลูกพูดออกมาเมื่อกี้… โธ่… ไม่น่าเลย ไม่งั้นคงไม่วิ่งเตลิดออกไปอย่างที่เห็น”

พูดแล้วรสรินก็ถอนใจแรง เงยขึ้นมองหน้าลูกชายด้วยสีหน้าตำหนิเขาอยู่ในใจ

“แล้วมันเป็นความผิดของผมใช่ไหมครับ”

คนตัวโตทำหน้างงๆ ไหวไหล่พร้อมผายมือทั้งสองข้างด้วยความเคยชิน

รสรินนึกใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ