บทที่ 10 10

เป็นเวลาเนิ่นนานที่หญิงสาวร่างบอบบางภายใต้เสื้อแขนสั้นสีขาวผ้ามัสลินและกระโปรงสั้นเหนือเข่าสีดำยังคงนั่งเอามือข้างหนึ่งเท้าคางขณะเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างห้องที่ภายในยินเสียงจอแจพูดคุยกันเรื่องสัพเพเหระยามว่างเว้นจากชั่วโมงเรียน มุจลินทร์ยังคงนั่งครุ่นคิดเรื่องของมารดาและหนี้มากมายมหาศาลที่จะทำอย่างไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ