บทที่ 24 24

พิมมาดากล่าวพลางยกน้ำลอยดอกมะลิในแก้วทรงสูงขึ้นจิบ ท่าทางกรีดกรายนิ้วของนางทำให้มุจลินทร์ซึ่งนั่งฟังอยู่ภายในศาลาไม้สักหน้าบ้านเรือนไทยคิดไปว่าพื้นเพเดิมของหญิงสูงวัยผู้นี้คงได้รับการอบรมจากครอบครัวผู้ดีเก่าเป็นแน่ สายลมเย็นพัดพากลิ่นหอมของดอกไม้กลางคืนลอยมาแตะจมูกในยามพลบค่ำ ยินเพียงเสียงหรีดหริ่งเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ