บทที่ 10 เริ่มต้นการเดินทางของสองเรา 1

ไม่...

เฉินเจียวเหมยได้แต่ร่ำร้องอยู่ในใจ

เวลาผ่านไปครู่ใหญ่แล้วเฉินเจียวเหมยยังคงถูกบุรุษแปลกหน้าแต่ทว่าไม่แปลกกายผู้นี้จับกุมให้นั่งซ้อนอยู่ด้านหน้าของเขาบนหลังม้าตัวเดียวกันแล้วควบตะบึงม้ามาได้ระยะทางหนึ่ง

“หยุด! หยุดก่อน” เฉินเจียวเหมยเอ่ยคำๆ นี้ออกมาตลอดทางแต่ก็หาได้เข้าหูของจ้าวจิ่นหลงไม่

จ้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ