บทที่ 11 เริ่มต้นการเดินทางของสองเรา 2

จ้าวจิ่นหลงเห็นสตรีในอ้อมกอดเงียบไปจึงไม่คิดที่จะต่อคำอันใดอีกเช่นเดียวกัน เขาเพียงแค่กระชับวงแขนของตนที่กำลังกอบกุมเอวบางให้แนบแน่นมากยิ่งขึ้นก่อนจะบังคับม้าให้ไปตามทางอย่างที่ตั้งใจ

“ข้าไม่ต้องการ” เสียงหวานใสแฝงความขัดใจของเฉินเจียวเหมยพลันดังขึ้น “มันเร็วเกินไป” นางยังคงมีจุดยืนของนาง

“อะไรเร็วเ...