บทที่ 28 เหตุผลของการมีชีวิต5

‘โง่งม’

‘...’

‘เจ้าเองก็ยังคิดที่จะหนีข้าไป’ จ้าวจิ่นหลงยังคงไม่หยุด เมื่อเขาเห็นเหตุการณ์อย่างนี้เขายิ่งขัดเคือง

‘ข้าก็รับผิดชอบแล้ว ไม่หนีแล้ว’

‘ข้าจะแน่ใจได้อย่างไร’

‘...’

ตรงนี้เฉินเจียวเหมยเถียงไม่ได้ จึงได้แต่กลอกตาไปมาก่อนจะทำท่ามองฟ้ามองฝนมองลมมองเมฆไปเรื่อยเปื่อย

จ้าวจิ่นหลงเห็นอย่างนั้น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ