บทที่ 37 น้องสาวผู้นี้หวงพี่ชายยิ่งนัก 2

“เจ้ายิ้มให้มันน้อยลงหน่อยจะได้หรือไม่” เส้นเสียงทุ้มต่ำของจ้าวจิ่นหลงเอ่ยขึ้นเนิบนาบอยู่ข้างกายของเฉินเจียวเหมยระหว่างทางเดินทอดยาวในตลาดของเมือง

“อะไรเล่า พี่ใหญ่ ข้ากำลังอารมณ์ดียิ่งนัก” เฉินเจียวเหมยตอบกลับไปยังบุรุษร่างสูงโปร่งข้างกายที่ยังคงทำหน้าตายใส่นางเมื่อนางเรียกขานเขาว่าพี่ใหญ่ระหว่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ