บทที่ 1122

ในที่สุดรถก็หยุดนิ่ง จางอี้รีบดึงเหวยเหวยมาดูด้วยความเป็นห่วง มองซ้ายมองขวา "เธอโง่หรือไง! ฉันหนังหนาเนื้อแข็ง! ล้มยังไงก็ไม่เป็นอะไร! แต่เธอผิวบอบบางแบบนี้ แถมยังโดนไอ้เย่หาวมันทำร้ายจนเป็นแบบนี้ ดูสิ รอยช้ำตรงนี้ดูเหมือนจะหนักขึ้นอีกแล้ว!"

จางอี้พร่ำพูดกับเหวยเหวย น้ำเสียงแม้จะเร่งร้อน แต่แฝงไปด้...