บทที่ 164

ยูเยาหัวใจเต็มไปด้วยความละอายในขณะนี้ เมื่อครู่เธอเผลอใจไปชั่วขณะ ถึงกับยอมครึ่งๆ กลางๆ ทำเรื่องน่าอายกับลูกเขยของตัวเอง

คิดดูตอนนี้ มันผิดศีลธรรมอย่างร้ายแรง ทรยศต่อลูกสาวของตัวเองเหลือเกิน

ยูเยามองไปที่ความอวบอิ่มของตัวเองที่เปรอะไปด้วยสีขาว เหมือนน้ำนม ส่งกลิ่นยั่วยวนอารมณ์

เธอขยับจมูกเล็กๆ น้อยๆ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ