บทที่ 236

"ก็ถูกแล้วละ ช่วยเหลือกันไปนี่นา"

หลังจากนั้นทั้งสองก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อยอยู่สักพัก จางอี้ก็หาข้ออ้างแล้วลากลับ

เพราะอยู่ต่อไปก็คงไม่มีความคืบหน้าอะไร ยังไงก็ทิ้งความประทับใจดีๆ ไว้ดีกว่า

หลังจากออกจากบ้านหลังนั้น สายลมเย็นยามค่ำคืนได้พัดพาความปรารถนาที่หลงเหลือของจางอี้ไป ทำให้สมองของเขาค่อยๆ ก...