บทที่ 298

พอเธอพูดจบ สองมือก็สัมผัสความเต่งตึงอย่างแรง พร้อมกับจูบและขบเล็มไปทั่วลำคอขาวเนียนและกระดูกไหปลาร้าอันงดงามของเธอ

"ผมไม่สนแล้ว ผมต้องการระบายออก พี่ยุ่ยครับ ช่วยผมหน่อยเถอะ ไม่งั้นผมจะทนไม่ไหวจริงๆ"

เมื่อได้ยินคำพูดนั้น จางยุ่ยใจอ่อนลง เธอผลักเขาออกเบาๆ "ไอ้ตัวแสบ เป็นจุดอ่อนของพี่จริงๆ กลัวเจ้าเ...