บทที่ 405

ถอนหายใจเบาๆ จางอี้ละสายตากลับมา พอดีกับที่หลี่ฮวารินเหล้าให้เขา เขารีบยกแก้วลุกขึ้นทันที "พี่หลี่ อย่าเกรงใจผมขนาดนั้นเลยครับ ผมรู้สึกเกรงใจจะแย่อยู่แล้ว"

"น้องชาย พูดอะไรอย่างนั้น นายช่วยพี่เรื่องใหญ่ขนาดนี้ การรินเหล้าให้นายสักแก้วเป็นเรื่องที่ควรทำอยู่แล้ว"

พูดจบ หลี่ฮวาก็หัวเราะร่า ยกแก้วของต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ