บทที่ 453

"ป้า หนูเข้าไปได้ไหมครับ?"

มองดูอวี๋เยาที่สีหน้าดูไม่เป็นธรรมชาติ จางอี้แอบดีใจในใจ แต่ภายนอกทำเป็นทำหน้าจริงจัง

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ อวี๋เยาแกล้งทำเป็นใจเย็นพูดว่า "เด็กคนนี้ พูดอะไรของเธอ ที่นี่ก็เป็นบ้านของเธอเหมือนกัน แน่นอนว่าเข้ามาได้สิ"

ในวินาทีที่ประตูห้องปิดลงด้วยเสียง "ปัง" หัวใจอันหอมหวานข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ